Carmageddon veya Destruction Derby gibi oyunların geçmişte kaldığı şu günlerde oynanış tarzıyla birlikte bu temayı özleyen oyuncuları sevindiren FlatOut serisi, serinin beğenilen yapımı Ultimate Carnage’in ardından Strategy First’ün ellerine geri dönüyor. Peki Strategy First, bünyesi altındaki Team 6 Studios ile birlikte FlatOut serisini nereye götürecek? Gelin hep birlikte göz atalım.
Öncelikle seriye aşina olmamış kişilere oyunu tanıtmak gerekirse, FlatOut serisine güzelliği katan şey, bol kazalı yarışlar ve darmadağın olmuş araçlar. FlatOut 3’ün menüsünde de, bizleri ilk olarak bu hurda yığınları karşılıyor.
Yarış oyunu klavyeden oynanmaz diyenlerdenseniz, oyunu ilk açtığınızda gideceğiniz durak muhtemelen ayarlar seçeneği olacaktır. Son dönemlerde çıkan PC oyunlarının genelde tuşları atanmış bir şekilde tanıyan Logitech Dual Action’umu ilk başta göremeyen FlatOut 3’ün ilk etkisi de kötü oluyor. Heleki oyunu oynayanların izlenimlerini okuduktan sonra bir deneyeyim diyerekten şans verdiyseniz, korkmaya bu süreçten sonra başlayabilirsiniz.
Analog çubuklarına ufaktan dokunduğunuzda menüde bile kendinden geçen FlatOut 3’ün gamepadlerle arası pek de iyi değil. Oyun içerisinde eğer gamepad kullanarak yarış yapmak istiyorsanız kendi kendini yönlendiren aracınızla birlikte tanışmanın vakti gelmiş demektir. Oldukça hassas olan kontrol ayarlarına bir çeki düzen vermeyi keşke Team 6 Studios bizlere bıraksaymış demeden geçemiyoruz.
FlatOut 3, sanki daha önce hiç oyun projesinde çalışmamış bir ekipten çıkma gibi.
Grafik konusuna geldiğimizde ise FlatOut 3’ün övündüğü fizik motoru da fena hâlde tökezliyor. Toplamda 20.000’den fazla parçalanabilir öğeyi içeren FlatOut 3’de bu parçalanan öğelerin hali, çarpıştıktan sonar oluşan manzaralar göz zevkini bozmaktan daha ileriye gidemiyor. Detaydan yoksun bir grafik sunan FlatOut 3’de normal yarış halindeyken aracınızı görebilmek de ayrı bir başarı istiyor. Bolca efekte bulanmış ekranınızda yol bile gözükmüyor.
Genellikle incelemelerde iyi yanlardan başlayıp kötüye doğru gidilir fakat söz konusu oyun FlatOut 3 olunca iyi yan olarak göstereceğimiz şeyler müzikler ve mod çeşitliliğinden ibaret. Oyunun tarzına giden müziklerle karşımıza çıkan FlatOut 3’ün aslında parça çeşitliliği de pek yeterli değil. Menüde çalan parça kendini tekrar etse de, ‘güzel’ işte ne diyelim.
Öncelikle seriye aşina olmamış kişilere oyunu tanıtmak gerekirse, FlatOut serisine güzelliği katan şey, bol kazalı yarışlar ve darmadağın olmuş araçlar. FlatOut 3’ün menüsünde de, bizleri ilk olarak bu hurda yığınları karşılıyor.
Yarış oyunu klavyeden oynanmaz diyenlerdenseniz, oyunu ilk açtığınızda gideceğiniz durak muhtemelen ayarlar seçeneği olacaktır. Son dönemlerde çıkan PC oyunlarının genelde tuşları atanmış bir şekilde tanıyan Logitech Dual Action’umu ilk başta göremeyen FlatOut 3’ün ilk etkisi de kötü oluyor. Heleki oyunu oynayanların izlenimlerini okuduktan sonra bir deneyeyim diyerekten şans verdiyseniz, korkmaya bu süreçten sonra başlayabilirsiniz.
Analog çubuklarına ufaktan dokunduğunuzda menüde bile kendinden geçen FlatOut 3’ün gamepadlerle arası pek de iyi değil. Oyun içerisinde eğer gamepad kullanarak yarış yapmak istiyorsanız kendi kendini yönlendiren aracınızla birlikte tanışmanın vakti gelmiş demektir. Oldukça hassas olan kontrol ayarlarına bir çeki düzen vermeyi keşke Team 6 Studios bizlere bıraksaymış demeden geçemiyoruz.
FlatOut 3, sanki daha önce hiç oyun projesinde çalışmamış bir ekipten çıkma gibi.
Grafik konusuna geldiğimizde ise FlatOut 3’ün övündüğü fizik motoru da fena hâlde tökezliyor. Toplamda 20.000’den fazla parçalanabilir öğeyi içeren FlatOut 3’de bu parçalanan öğelerin hali, çarpıştıktan sonar oluşan manzaralar göz zevkini bozmaktan daha ileriye gidemiyor. Detaydan yoksun bir grafik sunan FlatOut 3’de normal yarış halindeyken aracınızı görebilmek de ayrı bir başarı istiyor. Bolca efekte bulanmış ekranınızda yol bile gözükmüyor.
Genellikle incelemelerde iyi yanlardan başlayıp kötüye doğru gidilir fakat söz konusu oyun FlatOut 3 olunca iyi yan olarak göstereceğimiz şeyler müzikler ve mod çeşitliliğinden ibaret. Oyunun tarzına giden müziklerle karşımıza çıkan FlatOut 3’ün aslında parça çeşitliliği de pek yeterli değil. Menüde çalan parça kendini tekrar etse de, ‘güzel’ işte ne diyelim.